Η σπειρουλίνα είναι ένα βρώσιμο κυανο- πράσινο μικρφύκος. Το πράσινό της
χρώμα το οφείλει στην χλωροφύλλη που περιέχει ενώ το κυανό στην πρωτεΐνη
φυκοκυανίνη.
Σήμερα η επιστημονική της ονομασία είναι Αρθροσπείρα. Αναπτύσσεται τόσο σε γλυκό νερό (φυσικές λίμνες με αλκαλικό pH) όσο και σε θαλασσινό ενώ τα τελευταία 20 χρόνια η σπειρουλίνα καλλιεργείται και σε ελεγχόμενες συνθήκες, κυρίως στην Αμερική, την Ασία και την Αυστραλία. Στην Ευρώπη, η χώρα που ευνοεί την καλλιέργειά της σε μεγάλη έκταση είναι η Ελλάδα και συγκεκριμένα τα Θερμά στην Νιγρίτα Σερρών.
Για την ιστορία, η πρώτη φορά που εμφανίζεται καταγεγραμμένη η χρήση της σπειρουλίνας είναι το 1521, όπου και αναφέρεται ότι συλλεγόταν, πουλιόνταν και καταναλώνονταν στην Πόλη του Μεξικό κατά την περίοδο του πολιτισμού των Ατζέκων.
Το εντυπωσιακό της σπειρουλίνας είναι η θρεπτική της σύσταση. Αποτελείται από πρωτεΐνες ( 50-70%), σάκχαρα (15- 25%), λιπίδια ( 5-7%), βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία.
- Πιο συγκεκριμένα έρευνες έχουν δείξει ότι είναι πλούσια σε πρωτεΐνες σε ποσοστό 50-70%. Οι πρωτεΐνες που περιέχει είναι υψηλής βιολογικής αξίας. Παρέχει δηλαδή και τα 8 απαραίτητα αμινοξέα ( με τον όρο «απαραίτητα αμινοξέα» εννοούμε τα αμινοξέα που δεν μπορεί να συνθέσει από μόνος του ο οργανισμός) και 10 από τα 12 μη απαραίτητα αμινοξέα. Βασικό πρωτεϊνικό συστατικό είναι και η φυκοκυανίνη, την οποία την βρίσκουμε μόνο στην σπειρουλίνα σε μεγάλες ποσότητες και αποτελεί πρωτεΐνη με αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
- Περιέχει ακόμα σημαντική ποσότητα από τα απαραίτητα ω-6 λιπαρά οξέα, κυρίως λινολεϊκού οξέος και γ-λινολενικού οξέος τα οποία συμβάλλουν στην ρύθμιση των επιπέδων της χοληστερίνης. Περιέχει οργανικό σίδηρο 58 φορές περισσότερο σε σχέση με το σπανάκι και 28 φορές συγκριτικά με το βοδινό κρέας ενώ μπορεί να απορροφηθεί κατά 60% περισσότερο σε σχέση με τα συμπληρώματα σιδήρου. Αυτό το καθιστά μια πολύ καλή πηγή σιδήρου για άτομα που πάσχουν από αναιμία. Έχει 25 φορές μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε προβιταμίνη Α (β- καροτένιο) από ότι τα καρότα. Ακόμα, περιέχει σημαντική ποσότητα βιταμίνης Ε. Όλα αυτά της προσδίδουν έναν ισχυρό αντιοξειδωτικό χαρακτήρα, προστατεύει δηλαδή τον οργανισμό από τις βλαβερές δράσεις των ελεύθερων ριζών.
- Η σπειρουλίνα περιέχει και μεγάλες ποσότητες της βιταμίνης Α και όλες τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β ( Β1, Β3,Β6 και Β12). Ειδικά η περιεκτικότητά της σε βιταμίνη Β12 την κάνει ένα καλό διατροφικό συμπλήρωμα για άτομα όπως οι χορτοφάγοι, που δεν καταναλώνουν αρκετή ποσότητα εξαιτίας της διατροφής τους. Το ασβέστιο, ο φώσφορος, το μαγνήσιο, ο χαλκός και η χλωροφύλλη δεν λείπουν από την σύστασή της. Και παρά την συγκέντρωση τόσων ουσιών, δεν είναι τοξική. Αν και είναι φυτό, αυτό που την ξεχωρίζει είναι ότι δεν έχει σκληρό κυτταρικό τοίχωμα με αποτέλεσμα να είναι κατά 95% πιο εύπεπτη σε σύγκριση με άλλες τροφές.
Σίγουρα απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για τα οφέλη της στην υγεία, η διατροφική της όμως αξία είναι αδιαμφισβήτητη!
Παπά Κυριακή
Διαιτολόγος- Διατροφολόγος
Πηγές:
http://www.spirulina.gr/
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=3013
http://www.iama.gr/ethno/spirulina_files/Spirulina_Sotiroudis.pdf
Πολύ ωραίο άρθρο, γιατί πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρεξηγημένη ήταν η σπιρουλίνα.!
Σ ευχαριστούμε πολύ Ίριδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφή